امام جعفر صادق (علیه السلام) در روایتی به آداب روز مباهله پرداختند.
امام جعفر صادق علیه السلام:
مَن صَلّی فی هذَا الیَومِ رَکعَتَینِ قَبلَ الزَّوالِ بِنِصفِ ساعَةٍ شُکرا للّهِِ عَلی ما مَنَّ بِهِ عَلَیهِ وخَصَّهُ بِهِ ، یَقرَأُ فی کُلِّ رَکعَةٍ اُمَّ الکِتابِ مَرَّةً واحِدَةً ، وعَشرَ مَرّاتٍ «قُل هُوَ اللّهُ أحَدٌ» ، وعَشرَ مَرّاتٍ آیَةَ الکُرسِیِّ إلی قَولِهِ : «هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ»، وعَشرَ مَرّاتٍ «إنّا أنزَلناهُ فی لَیلَةِ القَدرِ» ؛ عَدَلَت عِندَ اللّهِ مِئَةَ ألفِ حِجَّةٍ ، ومِئَةَ ألفِ عُمرَةٍ ، ولَم یَسأَلِ اللّهِ عز و جل حاجَةً مِن حَوائِجِ الدُّنیا وَالآخِرَةِ إلّا قَضاها لَهُ کائِنَةً ما کانَت ، إن شاءَ اللّهُ عز و جل .
هر کس در این روز ـ یعنی بیست و چهارم ذی حجّه ـ نیم ساعت قبل از ظهر، دو رکعت نماز به شکرانه نعمتی که خدا به او اختصاص داده است ، به جا آورد و در هر رکعتی، یک بار امّ الکتاب (سوره فاتحه) ، و ده مرتبه «قل هو اللّه احد» و ده مرتبه آیة الکرسی تا «هم فیها خالدون» ، و ده مرتبه «انا انزلناه فی لیلة القدر» را بخواند ، [این عملش] در نزد خداوند با صد هزار حج و صد هزار عمره برابر است و هر حاجتی از حوائج دنیا و آخرت را که از خداوند عز و جل بخواهد، به او عطا می فرماید ؛ هر حاجتی که باشد ، إن شاء اللّه .
دانشنامه قرآن و حدیث: ج ۱۶، ص ۳۰۸
